Wegens omstandigheden in de buurt, heb ik de gelegenheid te baat genomen een bezoek te brengen aan London Zoo. Het zal de lezer niet verbazen: de aandacht ging uit naar schildpadden. Om maar meteen de iet wat povere conclusie te delen: louter vier soorten gespot, de Annam waterschildpad (Mauremys annamensis), McCord’s slangenhalsschildpad (Chelodina mccordi), Galapagos reuzenschildpadden (Chelonoidis becki) en grootkopschildpadden (Platysternon megacephalum).
Op de website van dierentuin is er al uitgebreid aandacht voor de laatste soort, toch een beetje de reden om te gaan kijken. Ik had deze bijzondere soort nog nooit in levende lijve gezien. De Platysternon familie bevat maar één soort die van nature in Zuidoost-Azie en Zuid-China voorkomt. Zijn naam zegt het al: hij heeft een bijzonder grote kop die zelfs zo groot is dat het dier hem niet kan intrekken zoals normale halsbergers (Cryptodira) dat kunnen. De kop is dan ook stevig en van een scherpe bek voorzien. Volwassen exemplaren zijn zo’n 20 centimeter groot en hebben ook een opvallend lange staart. Ik heb twee exemplaren gezien in verschillende bakken. Ondanks verwoede pogingen er een fatsoenlijke foto van te maken, ben ik daar niet in geslaagd. Over een periode van drie uur zijn ze in beide bakken niet uit hun schuilplek geweest. Desalniettemin toch leuk deze bijzondere soort eens in het echt gezien te hebben, zij het verscholen.
De Annam waterschildpad en de slangenhalsschildpad waren aanzienlijk actiever, dus daarvan betere foto’s. Het speciale ruime en verwarmde gebouw voor de Galapagos reuzenschildpadden is indrukwekkend, maar de dieren zelf blinken uit in traagheid, dus weinig spektakel. De soort is volgens het bordje Chelonoidis becki en ze zitten met zijn drieën in een mooi, groot verblijf dat van alle gemakken voorzien is waaronder een geliefd modderbad. Voor de rest is de dierentuin buitengewoon aardig, met speciale vermelding voor de vlindertuin. Je kan een app downloaden en daarin je reis door de dierentuin vooraf uitstippelen. Op basis van je locatie in de dierentuin krijg je meldingen op je telefoon over voersessies of een praatje van verzorgers. Na drie uur rondlopen had ik wel genoeg van pinguïns, apen en de - helaas minder bedreigde - luidruchtige Britse peuters, altijd op missie de hele dag om friet en ijs te zeuren. Misschien was het ook ondanks mijn vroege bezoek, niet het beste idee om in het weekend te gaan. Attentiepuntje voor de volgende keer.
Afbeelding 1: verblijf van de grootkopschildpad in London Zoo. Paul van Sloun
Afbeelding 2: in de cirkel de verscholen grootkopschildpad tussen de rotsblokken. Paul van Sloun
Afbeelding 3: detailsopname van de schuilplaats. Let op het oog dat in de gaten houdt wat er gebeurt. Paul van Sloun
-Benjamin-Tapley-ZSL-(2).jpg)
Afbeelding 4: volwassen Platysternon megacephalum. Let op de lange staart. Benjamin Tapley - ZSL-Benjamin-Tapley-ZSL-(4).jpg)
Afbeelding 5: de kop van Platysternon megacephalum. Let op de scherpe bek. Benjamin Tapley - ZSL
Afbeelding 6: twee Galapagos reuzenschildpadden in hun verblijf. Paul van Sloun
Afbeelding 7: de reuzenschildpadden hebben een groot verblijf tot hun beschikking. Paul van Sloun
Afbeelding 8: twee Chelonoidis becki in een modderpoel. Paul van Sloun
Afbeelding 9: Mccords slangenhalsschildpad in London Zoo. Paul van Sloun